O nama

Sakljupljajući materijala za pisanje knjige o maratonu i proučavajući istoriju maratonskog trčanja u svijetu i velike trke Milete Božovića na 100 km, Milan Madžgalj, sekretar Atletskog trkačkog kluba "Podgorički maratona" došao je na ideju da i Crna Gora i Podgorica organizuju svoju trku na 100 km. Na konkursu Atletskog saveza Jugoslavije, Atletskom trkačkom klubu "Podgorički maraton" dodijeljena je organizacija. trećeg novembra 2001. godine održano je prvenstvo Jugoslavije na 100 km za muškarce i žene. Po završetku 8. internacionalnog Podgoričkog maratona, predsjednik kluba i direktor Žarko Marković podržao je organizaciju ovog takmičenja i zbog svojih obaveza, sugerisao da se napravi posebno tijelo – organ za organizaciju ove manifestacije. Nakon konsultacija i razgovora odlučeno je da predsjednik Organizacionog odbora ove manifestacije bude Milorad Backović, direktor fabrike sladoleda "SUN", sportski radnik koji je u karate sportu postigao značajne rezultate.
Odlučeno je da se ultra-maraton nazove "Prvi međunarodni ultramaraton Montenegro 2001. na 100 km". Takmičenje je postalo zvanično prvenstvo Jugoslavije za muškarce i žene na 100 km. Prvci put u svojoj istoriji održavalo se i prvenstvo Crne Gore na 100 km pod geslom "Traži se najizdržljiviji Crnogorac". Odlučeno je da promoter trke bude Mileta Božović, jedini Crnogorac koji je do tada istržao ultra-maraton.
Već na prvom koraku provjerena i uigrana ekipa direkcije Podgoričkog maratona Milan Madžgalj, Branko Jovanović, Vojo Milošević, Vaso Obradović, Srđan Popović, Seka Radović, Zoran Raičković, Spaso Paloski, Radosav Pešić, dr Ivo Đurišić, Lazar Vujović, Momo Vujović, Stevo Martinović, Milorad Rečević, Zvonko Lozančić, na čelu sa predsjednikom Organizacionog odbora Miloradom Backovićem, sprovela je sve pripreme na planu organizacije ove manifestacije. Uz angažovanje članova direkcije i Organizacionog odbora, posebnu pomoć u organizovanju ove manifestacije pružila je fabrika sladoleda "DON ZE" i ŠC "Sergije Stanić", na čelu sa direktorom Slobom Stojanovićem i hotel "Ljubović", na čelu sa direktorom Ratkom Pavićevićem. Mileta Božović je bio oduševljen sa idejom organizacije ove manifestacije i uz pomoć Milorada Backovića snimljen je uspješan spot ultra-maratona i izvršene su promocije – prezentacije maratona. Odziv učesnika bio je iznad očekivanja, prijavljen je 51 takmičar iz sedam zemalja (Ukrajina, Rusija, Bosna i Hercegovina, Makedonija, Mađarska, Republika Srpska i Jugoslavija), od toga 15 takmičara iz Crne Gore, što je izuzetan uspjeh. Od inostranih učesnika prve zvijezde i zvučna imena bili su Ukrajinci Aleksandar Osipov iz Krima – sa ličnim rekordom na 100 km 6 sati i 47 minuta, šestoplasirani sa Evropskog prvenstva 1999. godine na 100 km i vicešampion 2000. godine sa međunarodnog šampionata Njemačke na 100 km i njegov klupski drug Viktor Lozovik – osvajač srebrne medalje sa evropskog Kupa u Poljskoj na 100 km. Sa njima je u Podgoricu doputovao i Aleksandar Bursailo, četvorostruki učesnik Podgoričkog maratona.

U Jugoslaviji maratonci su sa oduševljenjem prihvatili ideju da i Crna Gora – Podgorica dobije ultra-maratonsku trku. Svoje sugestije vezane za organizaciju trke dali su Drago Boroja iz Futoga, Zoran Janković iz Kule, sestre Vera i Jela Predojev iz Sente. Staza je izmijenjena u posljednji čas i umjesto 2563 metara, kako je bilo prvobitno planirano da se trči 50 krugova oko brda Ljubović, nakon sagledavanja svih uslova za održavanje takičenja – delegat ASJ iz Beograda Milorad Rečević i svojstvu predsjednika Takmičarske komisije i kao jedini ovlašćeni mjerioc staze u Jugoslaviji, izmijenio je trasu sa organizatorom ATK "Podgorički maraton" i izdao sertifikat staze ispravnost i dužinu staze "Montenegro" ultra maratona na 100 km, da je sve urađeno prema standardima IAAF, FAA i ASJ za trke na putu.

Na sjednici Organizacionog odbora 28. marta 2007. godine donešena je odluka da se od iduće godine, umjesto sadašnjih 100km, trči 50km. U želji da Ultra maraton bude uspješniji, Organizacioni odbor i direkcija takmičenja su donijeli odluku da se od 2008. godine trči upola manja kilometraža, kako bi imali što više učesnika i kako bi trka bila što zanimljivija za gledaoce.